Зүрхэнд төрсөн хүүхэд

Зүрхэнд төрсөн хүүхэд
Зүрхэнд төрсөн хүүхэд
Anonim

Түүний хүүхэд үү эсвэл өргөмөл үү гэдэг нь Катад хэзээ ч асуулт байгаагүй. Хоёулаа. Гэхдээ тэр замдаа тийм их бэрхшээл тулгарна гэж бодоогүй байх…

Зураг: Таро Тейлор
Зураг: Таро Тейлор

Хүсэх л хэрэгтэй - жирэмслэхгүй байхад танилууд, найзууд маань зөвлөсөн. Чи үнэхээр хүсч байгаа болохоор бүтэхгүй байна гэж эцэг эх маань хэлэв. Тэгэхээр би одоо яах ёстой вэ: би хүсч байна уу, үгүй юу? Эсвэл би үүнийг хүсч байна, гэхдээ бага зэрэг? Бид бяцхан охиноо жирэмслэх гэж бараг таван жил хүлээсэн. Бид арай өөр хувилбараар бэлтгэж байсан болохоор бага зэрэг айсан. Хүүхдийн хувьд цусаар биш, харин зүрх сэтгэлээрээ.

Бид орондоо "хөдөлгөөнд орохоос" өмнө ч гэсэн өргөмөл хүүхэдтэй болохыг хүсч байгаагаа ярилцдаг байсан. Дэлхий дахинаа өсч томрохыг харах гэсэн хувиа хичээсэн хүслээс гадна бид тодорхой зорилгын мэдрэмжээр удирдуулсан: Хүний үрс, дүү хоёрын хувь заяаг илүү сайн байлгахын тулд тэр үед далайн хаваас илүү олон анчид байдгийг бид мэдээгүй байсан нь үрчлүүлэх хүсэлтэй ганц бие эсвэл хосууд ихэвчлэн 3-5 жил хүлээх шаардлагатай болдог. Ялангуяа тэд хүүхэдтэй болохыг хүсч байгаа бол бид зорилгодоо илүү хурдан хүрнэ гэж бодсон, гурван настайдаа үүнийг хийснээс хойш бид хил хязгаарыг хүлээн зөвшөөрч, эрүүл мэндийн бага зэргийн, засч залруулах боломжтой. Эцэст нь 2.5 жил өнгөрчээ. Бид одоог хүртэл үрчлэгдээгүй байна. Журмын дагуу бид одоо бяцхан охиноо нэг нас хагасаас доошгүй настай байхад л үрчилж авах боломжтой, тэр үед ч зөвхөн шинэ төрсөн хүүхдүүд л гэр бүлийн уламжлалт загварыг бий болгох боломжтой байсан.

Хүлээлт үнэхээр удаан байлаа. Сайн, муу өдрүүд байсан, бидний санаа бодлыг хүлээн зөвшөөрсөн хүмүүстэй уулзсан, бусад нь тэнэг харагдаж байсан ч мэдээж цөөхөн хүн бидний нүүрэн дээр хэлсэн. Ямартай ч цөөхөн нь бидний хүслийг чин сэтгэлээсээ хүлээж авсан. Харин бидний сэтгэл зүйн хувьд хүүхэд үрчлүүлэхэд тохиромжтой эсэх талаар судалсан сэтгэл судлаачийн хэлж буйгаар бол манай улсад хосууд хүүхдээ зүрх сэтгэлээрээ өсгөж хүмүүжүүлэх нь хэдийнэ бүрэн хүлээн зөвшөөрөгдсөн байна. Сэтгэцийн эмчилгээ хийлгээгүй, ДОХ-той гэх мэт бичиг баримтыг нь нэхээд өрхийн эмчдээ дуртайяа аваачих байсан. Эмч намайг ямар галзуу юм хийж байгаагаа хорин минут орчим номлосон, учир нь би хэний цээжинд дулаацуулахаа мэдэхгүй байна. Өмнө нь хэнийг ямар хүн болоход удамшлын 50 хувь, хүмүүжил нь 50 хувь нөлөөлдөг гэж үздэг байсан гэж сэтгэл зүйч хэлэв. Өнөө үед бүх зүйлийн 88 хувь нь боловсролоос хамаардаг гэж үздэг.

Хүүхэд үрчилж авах бүх эцэг эхчүүд заавал байх ёстой 20 цагийн сургалтад хамрагдсандаа нэг хором ч харамссангүй. Цустай, зүрхтэй хүүхэд өсгөж хүмүүжүүлж байгаагаас бидний аз жаргал шалтгаалахгүй гэдгийг бид л мэдрээд лонх хөтөлбөрт ороогүй ч сэтгэл нийлсэн хосууд, ганц бие залуустай уулзах сайхан байлаа. Мөн сургалтын явцад гунигтай, аймшигтай түүхүүдийг ярьсан. Дөрвөн бордсон өндөгийг IVF хөтөлбөрт суулгасан эмэгтэй байсан бөгөөд тэд бүгд амьд үлджээ. Эрүүл хүүхэд төрүүлэхийн тулд тэрээр хоёр ураг зулбах ёстой байсан ч дөрвөн хүүхэд бүгд сахиусан тэнгэр болон хувирчээ. Гэтэл долоон настай хүүгээ нас барсны дараа долоон настай охин үрчилж авсан хосуудын талаар бид бас сонссон. Талийгаач хүүхдээ орлуулахыг хүссэн учраас урт үсийг нь тайрч, хүү болгохыг оролдсон байна. Эцэст нь хүүхдийг нэг сарын асрамжийн хугацаа дуусаагүй байхад буцаасан. Өргөж авсан хүүхдийн амьдралд үүнээс том завсарлага байж болохгүй. Энэ нь одоо нэг асран хүмүүжүүлэгчээс нөгөөд шидэгдэхгүй байх болно гэж бодсон бөгөөд дараа нь түүний бүх мөрөөдөл нуран унасан. Миний нүдээр бол энэ үйл явц нь бас харгис хэрцгий, заримдаа хүүхдийг нэг асран хүмүүжүүлэгчээс нөгөөд шилжүүлж, урьдчилан хэлээгүй, өөрчлөлтөд бэлддэггүй, зүгээр л нэг үдээс хойш ачаагаа ачаал гэж хэлдэг. Баяртай гэж хэлэх цаг ч алга.

Үрчлэх нь мэдээж илүү бэлтгэлтэй. Ах эгч дүүс салах нь ховор ч заримдаа салдаг. Сургалтын үеэр 2, 5 настай хүүхэд хэрхэн ийм байдлаар жинхэнэ гэр бүлд орсныг лекторууд ярьжээ. Эндээс том, 12-13 настай ах дүү нараа үрчлүүлбэл жинхэнэ гэр бүлд хүмүүжихийн тулд ямар бодолтой байх вэ гэж асуув. Тэр хоёр бие биенээ дахиж хэзээ ч харахгүй, ядаж бяцхан хүүхдүүдийг дор хаяж 14 нас хүртлээ холбоо барихгүй гэдгийг мэдэж байсан ч зөвшөөрөв. Түүгээр ч барахгүй нөгөө хоёр дүүдээ ч гэсэн гэр бүлээ олох хэрэгтэй, учир нь тэр тэдэнд илүү сайхан амьдралыг хүсч байна гэж хэлсэн. 13 настайдаа ийм төлөвшсөн толгойтой сэтгэж чадах байсан ч юм уу бүү мэд…

Зөвлөмж болгож буй: